เมื่อเวลา 16.30 น.วันที่ 14 ธันวาคม 2564 ที่อาคารเรือนแพขาว ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ตำบลบางปรอก อำเภอเมืองปทุมธานี จังหวัดปทุมธานี นายณรงค์ศักดิ์ โอสถธนากร ผู้ว่าราชการจังหวัดปทุมธานี ยืนยันคุณสมบัติไม่ผ่านที่จะลงสมัครผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร (ผู้ว่าฯ กทม.) และโปรโมทการท่องเที่ยวปทุมธานี One Day Trip วันหยุดเสาร์อาทิตย์ไม่รู้จะทำอะไรก็มาเที่ยวปทุมธานี
นายณรงค์ศักดิ์ โอสถธนากร ผู้ว่าราชการจังหวัดปทุมธานี กล่าวว่า คนที่เคยทำงานกับผมมาโดยตลอดจะรู้ว่าผมจะให้ความเห็นอย่างหนึ่งว่า ทุกคนมีหมวกที่สวมคนละบทบาท หากเราสวมบทบาทใดแล้ว เราก็อยากจะทำบทบาทนั้นให้ดีที่สุด วันนี้ผมเลือกสวมบทบาทราชการ ซึ่งผมเรียนวิศวะมาแต่คุณแม่อยากให้ผมรับราชการ เมื่อผมมารับราชการแล้วก็ต้องทำให้ดีที่สุด ผมกราบเรียนว่าในระบบราชการที่ผ่านมา ผมเติบโตมาจากกรมที่ดิน เราปฏิรูปมีระบบคอมพิวเตอร์ ลดปัญหาทุจริตคอรัปชันลงไปได้ ผมและทีมงานหลายคนได้พัฒนาระบบแอปพิเคชั่นเพื่อให้ประชาชนได้ค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับที่ดินได้สะดวก ทำให้ประชาชนลดค่าใช้จ่าย จนกระทั่งทางกระทรวงมหาดไทยได้ให้โอกาสผม ได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้ตรวจกระทรวงมหาดไทย ต่อมาเป็นผู้ว่าราชการจังหวัดเชียงราย จังหวัดพะเยา จังหวัดลำปาง และจังหวัดปทุมธานี จะเห็นว่าทุกพื้นทีที่ผมอยู่ผมทำงานเต็มที่จริง ๆ ผมสุขของผมคือได้เห็นประชาชนมีความสุข เห็นประชาชนยิ้ม เมื่อผมสวมหมวกราชการผมก็สวมหมวกราชการให้ดีที่สุด และความพากภูมิใจของงานราชการคือการเดินจากราชการไปจนเกษียณอายุราชการอย่างสง่าผาเผย นี่คือความตั้งใจจริง ๆ หากเกษียณอายุราชการแล้วผมอยากสอนหนังสือ
ตลอดในฐานะที่เป็นผู้ว่าราชการจังหวัด เราจะต้องย้ายทะเบียนบ้าน เหมือนนายอำเภอที่จะต้องมีทะเบียนบ้านอยู่ในบ้านพักนายอำเภอนั้น ๆ การที่เราจะเป็นผู้ดูแลพี่น้องประชาชนในพื้นที่ และเราไม่ใช่คนในพื้นที่นั้น มันไม่เหมาะสม นายอำเภอก็ต้องอยู่ในอำเภอของตนเองอยู่ในบ้านพักของนายอำเภอ ผู้ว่าราชการจังหวัดก็ต้องย้ายทะเบียนบ้านเข้าจังหวัดนั้น ๆ เมื่อผมไปดำรงตำแหน่งเป็นผู้ว่าราชการจังหวัดเชียงรายผมก็ย้ายทะเบียนบ้านจากกรุงเทพฯเข้าจังหวัดเชียงราย จากนั้นย้ายมายังจังหวัดพะเยา จากนั้นย้ายมาลำปาง และมาจังหวัดปทุมธานี วันนี้ทะเบียนบ้านของนายณรงค์ศักดิ์ โอสถธนากร เลขที่ 6 ถนนเทศปทุม ตำบลบางปรอก อำเภอเมืองปทุมธานี จังหวัดปทุมธานี ผมเชื่อว่าคุณสมบัติลงสมัครผู้ว่าฯ กทม. เป็นไปไม่ได้ แต่ผมคงไม่ตอบเองให้ทุกคนไปหาข้อมูลเองดีกว่า เพราะผมเห็นว่าสื่อมวลชนทุกคนก็ค้นหาข้อมูลอยู่แล้ว ผมเองเชื่อว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะสมัคร แต่ผมก็ต้องขอบคุณพี่น้องหลาย ๆ คน และผู้ใหญ่ใจดีหลาย ๆ คนที่พยายามจะทาบทามหรือเชิญชวนหรือให้เกียรติเราในตรงนั้น เพราะผมเชื่อว่าการที่มีคนมาสอบถาม หรือแม้แต่มีประชาชนกลุ่มหนึ่งก็ยังบอกว่า อยากให้ผู้ว่าฯไปช่วยที่กรุงเทพฯ ถือว่าผมได้รับเกียรติยศอย่างสูงที่ได้รับเกียรติตรงนั้น แต่ในอีกมุมก็มีคนบอกว่าผมพึ่งจะอยู่จังหวัดปทุมธานีได้เพียง 2 เดือน แล้วผมเลือกไปทำงานที่อื่น แล้วผมจะตอบพี่น้องชาวปทุมธานีได้อย่างไร ว่าผมไม่รักคนปทุมแล้วหรือ ที่ผ่านมาผมอยู่จังหวัดเชียงราย ลำปาง พะเยา ผมทำงานให้พื้นที่เขาอย่างเต็มที่ วันนี้ผมเชื่อว่าใน 3 จังหวัดที่ผ่านมามีคนรักผมมีมากกว่าคนที่ไม่ชอบขี้หน้าหรือคนเกียดผม ผมถือว่าเป็นความภาคภูมิใจของตัวผมเองและเป็นเกียรติยศของครอบครัวแล้ว วันนี้ผมมาอยู่จังหวัดปทุมธานี หากถามคนปทุมธานีแล้วผมเชื่อว่าเขาเห็นความแตกต่าง และผมก็เชื่อแผนที่เราได้คิดอยู่บรรลุวัตถุประสงค์ และชาวปทุมคงอยากให้ผมเป็นผู้ว่าจังหวัดปทุมธานีต่อ ที่ผมพูดคงไม่ใช่คำตอบแต่พี่น้องและประชาชนคงตีความได้
ซึ่งจังหวัดปทุมธานีเป็นเมืองกึ่งชลบทและกึ่งเมือง 2 เดือนที่ผ่านมาผมพยายามทำเต็มที่และทำงานมีความสุขมาก ปทุมธานีมีทั้งประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม มีตลาด หากเรานำสิ่งต่าง ๆ มาร้อยเรียงกันผมเชื่อจังหวัดปทุมธานีจะเป็นเมืองหนึ่งที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเมืองแห่งการท่องเที่ยว ผมและทีมงานจังหวัดปทุมธานีเราต้องการให้มีการท่องเที่ยวที่เป็น One Day Trip โดยการท่องเที่ยวของจังหวัดปทุมธานีไม่ได้เน้นเพียงริมแม่น้ำเจ้าพระยาเท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงคลองต่าง ๆ เช่นคลองรังสิต คลองเปรมประชากร ในอนาคตผมคาดว่าจะสามารถร่องท่องเที่ยวตั้งแต่ กรุงเทพฯมาปทุมธานีไปจนถึงอยุธยาด้วยสายน้ำของคลองเปรมประชากรได้ ตลอด 2 เดือนในการทำงานผมยืนยันว่าเราเหน็บเหนื่อยกันมากในการทำแผนการท่องเที่ยวเพื่อจะเปิดทำให้จังหวัดปทุมธานี ได้เป็นจุดสนใจปักธงของการท่องเที่ยว วันหยุดเสาร์อาทิตย์ไม่รู้จะทำอะไรก็มาเที่ยวปทุมธานี สามารถมาได้ทุกสัปดาห์ ซึ่งในแต่ละสัปดาห์เราสามารถเที่ยวในสถานที่ที่แตกต่างกันได้.
